DZIEJE SZKOŁY

  

W roku 2010 minęło 100 lat od powstania Szkoły Podstawowej w Lecce. Nie istnieją jednak żadne dokumenty potwierdzające jej działalność od 1910 roku. Kronikę szkoły założył 1 października 1932 roku pan Jan Karaczyński, kierownik tej szkoły.

Wieś w owych czasach liczyła 300 domów mieszkalnych jednoizbowych, zbudowanych z drzewa, krytych słomą. Niektórzy gospodarze w tym okresie mieli po 10 ha ziemi, a mimo tego na wsi panowała bieda.

Szkoła ówczesna znajdowała się w trudnej sytuacji materialnej, nie było żadnych pomocy naukowych. Boisko i salę gimnastyczną urządzono z datków Grona Nauczycielskiego i sklepiku szkolnego. W szkole zatrudnionych było trzech nauczycieli. Rok szkolny rozpoczynał się 20 sierpnia, a kończył 15 czerwca (w tym ferie zimowe trwały 15 dni). Dzieci do szkoły chodziły po 3 km w podartych butach, zawiązanych sznurkiem. Działał Komitet Niesienia Pomocy Biednej Młodzieży Szkolnej. W działalność tej organizacji włączyli się oprócz Grona Nauczycielskiego, gospodarze wsi: Władysław Fornal i Józef Graboś.

W ówczesnej szkole obchodzono następujące uroczystości: Święto Niepodległości, imieniny Marszałka Piłsudskiego, 1 Maja. W szkole był organizowany kurs oświaty pozaszkolnej, na który uczęszczało 64 osoby (40 go ukończyło).

Lata 1936/1937 były okresem nagonki na nauczycieli (sprawa dotyczyła ich wynagrodzenia, uważano ich za ludzi majętnych). Niechęć ku nauczycielom była tak duża, że w ramach buntu młodzież nie przychodziła na kółka zainteresowań, które organizowali nauczyciele. W późniejszych latach młodzież chętniej uczęszczała do szkoły, a ludność przychylnie odnosiła się do pedagogów, mimo iż była nastawiana przeciwko nim przez różnych agitatorów. Nauczyciele unikali tych konfliktów, dbając o dobro nauczanych dzieci. W szkole zaczęto prowadzić dożywianie oraz udzielano porady lekarskiej. Z roku na rok poprawiała się sytuacja, podnosił się poziom nauczania oraz wzrastała frekwencja.

W roku szkolnym 1939/1940 naukę rozpoczęto dopiero 10 stycznia. W szkole pracował, jako volksdeutsch, człowiek, który prześladował ludzi. Wiele osób wysłał na roboty do Niemiec i do obozów. W dniach 28, 29, 30  lipca 1944 roku przez wieś przeszły oddziały Armii Czerwonej i z tą chwilą na terenie tutejszej szkoły skończyła się okupacja.

Po wojnie wieś zubożała, co odbiło się na oświacie, spadła frekwencja zwłaszcza wśród dzieci najmłodszych. W roku szkolnym 1947/1948 kierownikiem szkoły był pan Stanisław Fornal. W roku 1947 po raz pierwszy obchodzono Dzień Matki. Zakończenie roku szkolnego miało się odbyć w obecności przedstawicieli partii, władzy samorządowej, milicji (zarządzenie wydane przez ówczesne władze). Jednak ze względu na odległe położenie wsi od siedziby władz w uroczystości uczestniczyli: sołtys i przedstawiciel związku strażackiego. W tym okresie w szkole zaczynały działać organizacje: PCK, Samorząd Uczniowski, Szkolne Koło Towarzystwa Przyjaźni Żołnierza, Koło Towarzystwa Przyjaźni Polsko-Radzieckiej, SKO. Działała też świetlica dla starszej młodzieży. Funkcjonował także Ośrodek Szkoleniowy Przysposobienia Rolniczego. Po ukończeniu szkoły młodzież zaczęła wyjeżdżać do szkół zawodowych i przemysłowych. Nadal prowadzone było dożywianie za pieniądze otrzymane z Inspektoratu Szkolnego oraz przydziału z Funduszu Międzynarodowego.

Od roku szkolnego 1950/1951 obowiązki kierownika objęła pani Stanisława Pieniowska. Poziom wychowania i nauczania oraz frekwencja wzrastały. Najlepsi uczniowie byli wyróżniani i otrzymywali upominki. Do działalności tej w dużym stopniu włączał się Komitet Rodzicielski. Rodzice urządzili dla dzieci zabawę noworoczną obdarowując je słodyczami.

Od roku szkolnego 1955/1956 działalność szkoły ożywiła drużyna harcerska. Nadal brakowało nauczycieli. W 1955 roku do wsi doprowadzono prąd. W wielu domach były już aparaty radiowe, maszynki elektryczne, żelazka. Grono Nauczycielskie brało czynny udział w przygotowaniach do wyborów do Sejmu i Rad Narodowych. Prowadzona była akcja propagandowa i  uświadamiająca. Sytuacja materialna mieszkańców z roku na rok się poprawiała, dzięki sezonowej pracy w lasach. Szczególnym utrudnieniem dla szkoły i miejscowej ludności był brak komunikacji. Od 1963 roku na terenie wsi rozwinęło działalność Koło Gospodyń Wiejskich. Z inicjatywy Kółka Rolniczego zorganizowano kurs gotowania. Po raz pierwszy szkoła zorganizowała wycieczkę do Żarnowca.

W roku szkolnym 1967/1968 wprowadzono funkcjonowanie klasy VIII i pierwsi absolwenci opuścili mury szkoły. Ważnym wydarzeniem dla wsi był dzień 15 grudnia 1967 roku, kiedy to uruchomiono linię autobusową. W uroczystościach tych uczestniczyły władze wojewódzkie i powiatowe. W 1968 roku rozpoczęto też budowę Domu Nauczyciela, który oddano do użytku 20 września 1972 roku. Wiele prac przy budowie tego obiektu zostało wykonanych społecznie przez miejscową ludność i młodzież. Ponieważ warunki lokalowe szkoły były trudne, wynajęto salę u pani Marii Ślęczki dla ogniska przedszkolnego (uczęszczało 35 dzieci). Powstał Komitet Rozbudowy Szkoły. Ludność zadeklarowała część materiałów, a nawet zbierała podatki (od numeru 500 zł). W latach 1973-1981 w Lecce istniał punkt filialny (klasy I-IV), a klasy V-VIII dowożono autobusem WSK do Szkoły Podstawowej w Białce. Do miejscowej szkoły uczniowie powrócili w roku szkolnym 1981/1982, ponieważ w 1980 roku zakończono budowę nowej szkoły. W tym czasie uczęszczało 134 dzieci, a oddział przedszkolny liczył 20 dzieci. Dyrektorem była pani Józefa Misiewicz.    Od roku 1983 tę funkcję pełniła pani Janina Bator. W tym roku wprowadzono 5-dniowy tydzień pracy. W soboty odbywały się zajęcia pozalekcyjne – SKS, czynna była biblioteka. Zaczęto też remontować starą szkołę. Powstały tam 4 sale lekcyjne i 3 mieszkania. Po rezygnacji pani J. Bator dyrektorem został pan Stanisław Zams. Uczniowie brali udział w olimpiadach przedmiotowych, zawodach sportowych, a w Ogólnopolskim Konkursie SKO zajęli I miejsce. Działały następujące organizacje: Samorząd Szkolny, Spółdzielnia Uczniowska, ZHP, Zuchy, TPD, SKO, TPPR, SKS, PTTK, PCK, LOP, TKKŚ.        

Od roku szkolnego 1989/1990 stanowisko dyrektora objęła pani Alicja Zams. Do szkoły uczęszczało 150 uczniów. Szkoła pracowała w nowych warunkach, w których była eksponowana samorządność. Organizowane były liczne wycieczki: do Soliny, Częstochowy, Krakowa, Wieliczki. Przestały działać organizacje TPPR, TKKŚ i SU „Pszczółka”. Nadal uczniowie brali czynny udział w konkursach przedmiotowych. Od roku szkolnego 1990/1991 nauka religii odbywała się w szkole. Zajęcia religii prowadził ksiądz proboszcz Franciszek Pelc. Szkolne Koło LOP zwróciło się z petycją do burmistrza w sprawie wysypiska śmieci na terenie wsi Lecka. Nasi uczniowie zdobywali w konkursach czołowe miejsca (I miejsce w gminie i wyróżnienie w rejonie w konkursie „Poeci i Pisarze Dzieciom”, „Wszystko o Bobrze” – II miejsce, „Każde dziecko przyjacielem lasu” –  nagroda 1 mln zł.). Dla zespołu Fiki – Miki rok szkolny 1995/1996 był rokiem sukcesów (II nagroda w konkursie gminnym, I na przeglądzie wojewódzkim, II na międzywojewódzkim). Szkoła w miarę możliwości finansowych była zaopatrywana w pomoce naukowe i wykonywano w niej drobne remonty. Prowadzone było dożywianie „Szklanka herbaty dla każdego ucznia”, bezpłatne kanapki były refundowane przez pomoc społeczną. W roku szkolnym 1999/2000 wprowadzono nowe programy nauczania. Uczniowie, którzy ukończyli kl. VI, kontynuowali naukę w Gimnazjum Publicznym w Błażowej. Opracowano Program Wychowawczy i Wewnątrzszkolny System Oceniania. Rok 2001 był rokiem Wyszyńskiego. Na tę okoliczność nasi uczniowie przygotowali uroczystą akademię oraz wykonano gazetki klasowe i szkolne. Nadmieniam, iż nasza szkoła wybrała na patrona tego wielkiego człowieka, więc rozpoczęto przygotowania do nadania szkole imienia. Od roku szkolnego 2000/2001 uczniowie zaczęli redagować gazetkę szkolną „Nowinki Szkolne”, która jest wydawana do dzisiaj. Z bezpłatnego dożywiania korzystało 60 dzieci. Nadal w szkole były i są organizowane wycieczki na miarę możliwości finansowych rodziców. W 2002 roku uczniowie po raz pierwszy pisali sprawdzian po szóstej klasie (wynik był zadowalający). W ramach programu „Komputer dla Janka Muzykanta” szkoła otrzymała z Fundacji Jolanty Kwaśniewskiej „Porozumienie bez Barier” 3 komputery, drukarkę oraz gry komputerowe. OST w Tyczynie zainstalowała komputery i podłączyła szkołę do Internetu.

Od 1 września 2002 r. objęłam funkcję dyrektora szkoły, którą pełnię do dziś.

W szkole prowadzone jest dożywianie. Jest to posiłek gorący dowożony ze stołówki przy Szkole Podstawowej w Futomie (dla większości dzieci koszty pokrywa MOPS). W ramach programu „Wyprawka szkolna”, co roku dzieci z klas I-III, z rodzin o niskim dochodzie, otrzymują zwrot kosztów zakupu podręczników. Wypracowane przez szkołę tradycje są kontynuowane i cieszą się dużym zainteresowaniem. Są to liczne imprezy i konkursy środowiskowe m.in. jasełka, spotkania opłatkowe, Dzień Babci i Dziadka, Piknik Rodzinny i inne.  Ponadto nasza szkoła jest organizatorem Gminnego Konkursu Matematycznego i konkursu plastycznego „Zapobiegajmy Pożarom”. Od kilku lat współpracujemy z wolontariatem „Barka”. Uczniowie bardzo chętnie biorą udział w zajęciach z wolontariuszami.

Historyczna data to 26 października 2005 roku. W tym dniu odbyło się nadanie szkole imienia. Szkoła otrzymała imię Kardynała Stefana Wyszyńskiego. Uroczystość rozpoczęła się Mszą Świętą, którą celebrowali: ks. dr Tadeusz Kocór, ks. proboszcz Franciszek Pelc i księża: Leszek Dopart i Kazimierz Biśto. Odsłonięcia tablicy, którą ufundowała OSP w Lecce, dokonali burmistrz gminy pan Stanisław Najda, starszy wizytator Kuratorium Oświaty pani Urszula Stec i komendant OSP Lecka pan Stanisław Cag.  Tablicę pamiątkową poświęcił ksiądz proboszcz Franciszek Pelc.

Szkoła nasza pozyskuje również fundusze unijne. W 2006 i 2007 roku, w ramach projektu „Pracownie komputerowe dla szkół”, współfinansowanego ze środków Unii Europejskiej, szkoła otrzymała dwie pracownie komputerowe. Ponadto nasi uczniowie brali udział w projekcie „Przez aktywność do sukcesu” współfinansowanego ze środków unijnych. Z programu „Radosna Szkoła” otrzymaliśmy środki na urządzenie miejsca zabaw w szkole dla dzieci w młodszym wieku szkolnym. Od 2 lat szkoła objęta jest programem „Szklanka mleka”, a od 1 lutego 2010 roku programem „Owoce w szkole”.

Duży nacisk kładziemy na rozwój turystyki. Organizujemy piesze rajdy integrujące dzieci gminy Błażowa, wycieczki rowerowe do Mójek i Studzianki, wycieczki piesze na Wilczak, Patrię, do Gwoźnicy, wycieczki piesze integrujące ze Szkołą Podstawową w Białce.  Przynajmniej raz w roku organizujemy wyjazdy do teatru lub kina w Rzeszowie. Jesteśmy szkołą otwartą, staramy się życzliwie odnosić do środowiska. Poprzez poprawę bazy lokalowej, estetyki wyglądu zewnętrznego i wewnętrznego poprawiamy wizerunek naszej szkoły. 

(Dzieje szkoły napisano na podstawie kroniki szkolnej)

Bogusława Kośmider

26.10.2010 r.